Graj Swój Tenis

     Cóż to za turniej! jak przystało na stolicę hazardu w Monte Carlo istna ruletka. Nie zazdroszczę tym, którzy obstawiali wyniki u bukmacherów. Gdybym ja stawiała, poszłabym z przysłowiowymi torbami.        Wszystko zaczęło się w drugiej rundzie gdy Huberta Hurkacza pokonał Daniel Evans. Cóż, każdemu mogło się zdarzyć. Jednak to co nastąpiło później wołało o pomstę do nieba i chyba stanowiłoby podstawę do reklamacji każdej szanującej się instytucji bukmacherskiej. Gdy wydawało się, że Evans będzie miał przyjemność zostać zmiecionym z mączki przez Djokovica, sam pozamiatał. Anglik wyeliminował Serba, który najwyraźniej planował zostać dłużej. Djoko podczas konferencji używał sporo słów typu „worst”, „awful” i „disappointed”, ale tym którzy na niego stawiali raczej pieniędzy to nie zwróci.      W tym samym czasie David Goffin wyeliminował Alexandra Zvereva. Dobrze, że jest Nadal, można by pomyśleć. Hiszpan błyskawicznie pokonał Grigora Dimitrowa, który najwyraźniej stawiał na sieb

       Turniej tenisowy jest jak pogoda… zawsze jakiś jest, z tym że raz lepszy raz gorszy. Nieprzewidywalna pogoda z kolei potrafi nieźle popsuć szyki najlepszym tenisistom. Związek pomiędzy pogodą i tenisem jest niezaprzeczalny, do tego stopnia, że można go odczuć siedząc we własnym salonie i oglądając Turniej w Monte Carlo.        Jak przystało na Szeregowego Kibica zamiast jeździć do Miami czy do Madrytu tenis oglądam w telewizji. Cisza, spokój i wszystko lepiej widać. Kiedy zawodnicy w Miami ledwo dyszą z powodu upałów, ja siedząc na kanapie i zżymam się, że ruszają się jak muchy w smole. Kiedy zawodniczka w Charlestone potyka się o linię serwisowego kara (sic!) i upada ja złorzeczę na sparciałą amerykańską nawierzchnię. Gdy w Monte Carlo jest przerwa na deszcz, ja pędzę z psem na spacer podziwiając błękitne niebo nad Warszawą i zastanawiam się dlaczego w Polsce, gdzie od dawna są tylko dwie pory roku, nie ma turnieju klasy ATP 1000. Przecież jako kraj ewidentnie mamy tak zwany

Andy Murray to jeden z moich ulubionych zawodników dlatego film „Andy Murray: Resurfacing” obejrzałam z dużym zainteresowaniem. Dokument opowiada o latach 2017 - 2019 gdy Murray podjął walkę z poważną kontuzją. Jest to przejmujący obraz sportowca, który robi naprawdę wszystko aby wrócić do gry. Zabiegi, operacje, ból, rekonwalescencja i mordercze treningi, a do tego dochodzi lęk przed zakończeniem kariery.      Zawsze istotny dla mnie jest aspekt mentalny. Oglądając ten wyjątkowy film zastanawiałam się jaką motywację może mieć światowej klasy tenisista, do tego aby dzień po dniu, godzina po godzinie, powtarzać forsowne i katorżnicze ćwiczenia, które mogłyby mu pomóc wrócić do sportu. Andy Murray to legenda; dwukrotny mistrz olimpijski w grze pojedynczej, srebrny medalista w grze mieszanej z Londynu, zwycięzca US Open, Wimbledonu, i Wimbledonu 2016, pasowany na Rycerza Kawalera, oficer Orderu Imperium Brytyjskiego, lider rankingu ATP w grze singlowej. Bohater w swojej ojczyźnie, ido